Het is nog stil in huis als ik in de vroege ochtend naar beneden loop. De dag begint met zijn vaste ritme: De
gordijnen open doen, de vaatwasser uitruimen, theewater opzetten, de krant klaar leggen. Al deze handelingen
hebben hun eigen geluid, maar verbreken de stilte niet. Ze verdiepen haar en het is goed. Het is een stilte die
ruimte schept voor het moment, om er gewoon te zijn, zonder woorden en de dag op me laten afkomen zoals de
zon die binnenvalt en de vogel die mijn stilte met gezang begroet.
Andere stilte
In de avond zapp ik wat langs televisiezenders. Veel nieuws dat langs komt in reportages en praatprogramma’s
gaat over corona, de medische zorg en de vraag wanneer we weer uit deze intelligente lockdown zullen komen.
Opeens word ik stilgezet bij camerabeelden van een leeg plein, lege straten, verlaten winkels en stille
voetbalpleintjes. Er komen beelden langs van een lege lucht omdat de vliegtuigen aan de grond blijven.
Kantoorpanden die stil zijn omdat iedereen thuis werkt. Terrassen met omgekeerde stoelen. Alom daalt stilt neer.
Vreemd en intimiderend. Stilte die beklemmend bij me binnen komt alsof het leven ophoudt. Stilte die als onrust
onder mijn huid krijgt. Zo kan het niet blijven.
Ademloze stilte
In de verhalen van Exodus die we in de kerk lezen, gaat het naar een climax toe. Het verlangen naar bevrijding en
vrijheid blijft keihard botsen op de macht van de farao. God legt zich daar niet bij neer. In Gods naam moet Mozes
alles doen om het volk Israël vrij te krijgen. Dat gaat diep, plaag na plaag. Tot aan de tiende plaag. Dan valt alles
ademloos stil. Om de dood die binnenbreekt: niet voorbijgaat, wel voorbijgaat. Houdt hier alles op of zal er leven
zijn? Maar hoe dan?
Stille Week
De laatste week voor Pasen wordt de Stille Week genoemd. Dit heeft te maken met het lijden en sterven van
Jezus. Het wordt in deze week steeds stiller om Jezus heen. Hij wordt verraden aan alle kanten, alleen gelaten in
zijn eigen worsteling. Het wordt stil na zijn laatste woorden ‘Het is volbracht’. Woorden om stil te overdenken. En
de week loopt uit op de stilte van het graf.
Toch . . . deze diepe stilte is niet het einde. Jezus draagt in zich Gods belofte van een nieuw begin zoals de
graankorrel in de aarde de kiem van nieuw leven in zich draagt. De stilte van het graf zal openbloeien met licht
dat alles anders maakt, dat leven ademt en mijn stilte omarmt met een nieuw lied.
Om over na te denken
- Hoe beleef jij stilte in je leven en om je heen?
- Waar word jij stil van (uit bewondering, verwondering, bezorgdheid, verdriet) ?
- Wat betekent voor jou de Stille Week op weg naar Pasen? Hoe raakt de stilte om Jezus heen jou?
Ds. Gertjan Robbemond