Ieder zondagmorgen in 1 van onze kerken: een brandende paaskaars, als teken van Gods aanwezigheid in ons midden. Een klein aantal mensen dat een taak heeft, maar verder lege kerkbanken. Er klinkt orgelspel, een lied. We richtten ons in gebed tot onze God. We horen woorden uit de Bijbel en de dominee legt de woorden voor ons uit. Zo horen we nog iedere week wat die eeuwenoude woorden ons vertellen voor vandaag. Ook nu, of juist nu, we zo op onszelf zijn teruggeworpen.
We kunnen niet samenkomen maar via kerkdienstgemist zijn we zo toch met elkaar verbonden. Zeker niet ideaal, maar we zijn wel heel dankbaar dat het kan. Want ook nu mogen we weten dat we er niet alleen voor staan! Ga met God!
Alle diensten zijn ook op een later moment mee te beleven.
