“Toen ze in verwachting bleek, hoefde hij haar niet meer. Ze kon gaan.” Aan het woord is Atie de Koning. Ze vertelt over een gebeurtenis in het Huis van Genade in Rusland. Vanuit de Stichting Diaconale Initiatieven Woerden ondersteunen we dit huis en het werk onder de (ex-)gevangenen in Rusland. Atie de Koning gaat samen met een aantal andere Woerdenaren trouw naar het huis en vertelt graag over haar ervaringen.
“Ik word altijd blij als iemand vraagt hoe het in het Huis van Gods genade gaat, want er gebeuren zoveel mooie dingen daar. Nikolaj en ik hebben vrijwel dagelijks contact. We houden allebei van schrijven. Dat is heel belangrijk, als je bezig bent voor mensen die gevangen hebben gezeten.
Morgen komt mama Ljena met haar pasgeboren baby Victoria weer in het Huis. Ljena vond 2 jaar geleden bij Nikolaj een dak boven haar hoofd, de keuken werd haar werkplek. Toen we in Rusland waren en het tienjarig bestaan van het Huis vierden, hebben we haar als manager aan het werk gezien. Niets was haar teveel. Ze maakte de mooiste schalen met voedsel klaar. Ljena kreeg een vriend, in haar vrije dagen was ze bij hem. Toen ze in verwachting bleek, hoefde hij haar niet meer. Ze kon gaan. “Het was niet zijn kind…”, zei hij.
Nikolaj timmerde in een grote slaapzaal een kleine kamer voor moeder en kind. Er kwam een wiegje, een commode, een kinderwagen en zelfs een kleine wasmachine. Morgen zullen moeder en kind warm ontvangen worden. Goede gevers zorgden ervoor dat dit alles aangeschaft kon worden.
Deze week kwam de vader van de 7-jarige Fjedor vrij. Hij kreeg onderdak bij Nikolaj, want de moeder van Fjedor moest in het ziekenhuis opgenomen worden. Zij lijdt aan kanker. Fjedor mag met zijn vader bij Nikolaj in het Huis komen wonen. Ik kreeg een foto van een stralende Fjedor, die twee duimen omhoog steekt. Nikolaj is dol op kinderen. Hij zoekt ze op in Kindertehuizen en in de Kindergevangenis. Zijn tas is altijd gevuld met verrassingen en lekkernijen. Voor veel kinderen is hij een Vriend en een Voorbeeld geworden. Hij laat zien dat er ook voor hen toekomst is. Hij kwam vele jaren geleden achter slot en grendel, omdat hij de autobanden van communisten lek prikte.
Op de zolder in Gods Huis van Genade is een Naaikamer gekomen. De kerken in de omgeving brengen bij Nikolaj gedragen kleding. Die deelt hij uit aan jong en oud. Maar de meeste kleding moet vermaakt of gerepareerd worden. Daarvoor zorgt nu een echtpaar, van wie de vrouw een opleiding tot coupeuse volgde. Dankzij een gulle gift zijn twee naaimachines, tafels en stoelen aangeschaft.”
Zo rijgen de verhalen zich aaneen. Veel dankbare gasten gingen elders wonen en werken of ze bleven en zijn een nieuw leven begonnen met JEZUS. Nikolaj houdt keurig bij wie kwam en ging. Het stadsbestuur heeft alle vertrouwen in Nikolaj, helpt zelfs werk te vinden voor de gasten als ze bijgekomen zijn van de gevangenistijd.
In het Huis is het verboden te schelden, te vloeken, te roken of alcohol te drinken. Wie de regels drie keer heeft overtreden, mag niet blijven. De mannen zijn verplicht elke morgen om 07.30 uur gewassen, geschoren en aangekleed bij de Bijbellezing met Gebed te zijn. Daarna volgt een uitgebreid ontbijt en kan men aan het werk.
In juni hoop ik met twee vriendinnen weer naar het Huis te gaan. De vliegtickets zijn al gekocht.”