Door Ati de Koning. Enkele maanden geleden klopte een echtpaar op de deur van Gods Huis van Genade in Majskii. Deze mensen kwamen uit de Oekraïne. De man, Anatoli, had na zijn vrijlating bij Nikolaj onderdak en opvoeding gekregen. Hij leerde in het Huis Jezus kennen. Hij vertrok daarna naar zijn familie in de Oekraïne. Daar ontmoette hij zijn christenvrouw, Sweta. Ze trouwen en staan nu samen voor de deur van Gods Huis van Genade. Waarom? Omdat ze allebei een bewogen hart hebben voor “Kinderen zonder een Thuis”. Ze willen mensen helpen. Sweta is gediplomeerd coupeuse en hij is goed in klussen. Een WONDER, een ander woord heb ik er niet voor.
Bij Nikolaj zijn ze aan het goede adres. Mensen van elke leeftijd zijn welkom. Baby Victoria woont er met haar mama Ljena al van voor haar geboorte. Juist kinderen raken Nikolajs hart. Hij weet uit eigen ervaring wat het is geen thuis te hebben. Hij zoekt ze overal op, nooit met lege handen. Al enkele jaren brengen de kerken bij hem afgedankte kleding. Nikolaj sorteert die kleding, selecteert alles en brengt de kleding op plekken waar dat nodig is.
Er komt ook kleding binnen, die eerst nog gerepareerd of vermaakt moet worden! Nu is er onverwacht een gediplomeerde coupeuse. Op de zolder is plaats voor een naaikamer. Er wordt een lange tafel getimmerd met een grote lamp aan het plafond erboven. MAAR er is geen geld voor een elektrische naaimachine. Ik vraag een bijdrage aan bij de stichting HAELLA, een bevriende goede gever in Den Haag. Piet en ik vullen de nodige formulieren in met het verzoek om geld voor twee elektrische naaimachines. Heel snel krijgen we bericht, dat HAELLA een gift overmaakt voor twee naaimachines. Halleluja! Intussen zijn de twee naaimachines gekocht en ze worden gebruikt om kleding te naaien of te vermaken. Voor volwassenen en voor kinderen.
Het Wonder wordt nog mooier, als blijkt dat Wolodja, die 40 jaar gevangen heeft gezeten en al lang bij Nikolaj woont, in de gevangenis heeft geleerd met een naaimachine om te gaan. Wolodja heeft intussen al heel wat kinderkleding genaaid. Voor hem is het zo’n TROOST om NU boefjes te kunnen verrassen met door hem gemaakte kleding.
Ik zou met twee vriendinnen in juni 2020 naar Rusland gaan. Die reis is nu onmogelijk.
De drie vliegtickets liggen op mijn bureau. Ook de aanvraag voor het religieuze jaarvisum voor twee van de drie reizigers. Hun paspoorten en pasfoto’s liggen klaar. Het was enkel nog nodig twee korte bezoeken aan het Russisch visumbureau in Den Haag te brengen… Dit visum-bureau is nu ineens GESLOTEN. Mijn visum is tot eind juni 2020 geldig. Ik heb intussen de eerste stap gezet voor een volgende reis en ik heb in Rusland om een nieuwe uitnodiging voor een Religieus Jaarvisum gevraagd. Maar ook daar zijn alle instanties nu gesloten. Dit zou ons 41ste bezoek geweest zijn. Dat de reis niet door kan gaan, was voor het hart van de Russen en voor ons hart best wel een flinke tegenvaller. Maar D.V. zullen we elkaar weerzien. Via WhatsApp hebben we nu dagelijks contact met de mensen in Majskii en Anapa.