Openingsartikel van de kerkbladen van alle Protestantse kerken in Woerden.
Als iedereen nou gewoon eens Nederlands sprak in deze wereld, dat zou toch veel handiger zijn, of niet? Als je op vakantie gaat naar Duitsland, Frankrijk of Italië en je daar niet zo moeilijk hoeft te doen bij de bakker of de slager. Geen eindexamen Duits of Engels, dat zou wat zijn, geen woordjes stampen, je niet hoeven in te spannen om de grammatica te beheersen. Of in de contacten die we nu gekregen hebben met hen die vanuit Oekraïne naar ons toe gekomen zijn. Misschien kunnen we ons intussen al wel redden met een paar standaardzinnen in het Oekraïens of Russisch, maar verder.
Spraakverwarring heb je ook op andere manieren. Dat kan zelfs als je allemaal Nederlands spreekt. Toch kan het ook dan ontbreken aan communicatie. Mensen luisteren niet meer naar elkaar. Ze praten langs elkaar heen. Groepen in de samenleving én misschien ook wel tussen of zelfs binnen onze kerken en geloofsgemeenschappen verstaan elkaar niet of willen elkaar niet begrijpen. Hebben we daarom niet steeds weer het Pinksterwonder nodig? Het is immers de Heilige Geest van wie we zingen dat Hij ‘alle talen spreekt’ en ‘ons elkaar doet verstaan’. En ligt daarin ook niet het eigenlijke van Pinksteren?
Eigen moedertaal
In Handelingen 2 lezen we een indrukwekkende opsomming van nationaliteiten en bijbehorende taalvelden. Al die pelgrims, in allemaal verschillende kleding, kleuren, ze waren vanwege het Pinksterfeest samengekomen in Jeruzalem. De stad die voor iedere Jood het middelpunt van de wereld is. Voor dit feest hebben ze hun vaderland voor even verlaten om hun moederstad te bezoeken. En dan horen ze de apostelen in hun eigen taal, in hun moedertaal goed van God spreken en van de grote werken die Hij gedaan heeft in zijn Zoon Jezus Christus.
Misschien dat ze het Grieks, de wereldtaal van die dagen, allemaal wel min of meer verstaan zouden hebben, maar geen taal komt zo dichtbij als juist de taal waarin jouw moeder tot je sprak. De Heilige Geest wil met het evangelie helemaal bij ons binnenkomen. Hij wil een ieder het evangelie van Gods liefde en genade op het hart drukken. In alle facetten. Daarbij sluit de Heilige Geest niemand uit. Waar de mensen ook vandaan kwamen. Wat de taal ook was die ze van hun moeder en vader geleerd hadden. Ze hoorden allemaal in hun eigen taal over de grote werken van God. Zelfs zij die nog niet zolang geleden misschien wel om het hardst geroepen hadden: ‘Kruisigt Hem!’
Harten raken
En ook al laat de Geest Israël daarbij niet los, sinds die dag is de boodschap van heil en redding waarmee de Heilige Geest harten wil raken de wereld in en door gegaan. Tot in Nederland en Woerden aan toe. We bidden dat die Geest zijn werk in ons persoonlijk leven, in dat van een ieder van u en van jou die dit leest én in onze kerken en geloofsgemeenschappen zal blijven doen. Tot op die dag dat in alle talen Gods lof zal worden gezongen!
ds. Hans Berkheij
seniorenpastor Cathy de Goede
ds. Martine van der Herberg
jeugdwerker Michel Koekkoek
ds. Jacco Overeem
ds. Gertjan Robbemond
ds. Joost Schelling
kinderwerker Sarah Sendra
ds. Jan Willem Stam
ds. Bastiaan Visser